evde pazar

Yine öğlende kalktım. aslında kaç kez uyandım ama bir türlü kalkmak içimden gelmedi. banyo yaptıktan sonra kendime omlet yaptım ve güzel bir kahvaltı ettim. ve orada doğum günü çocuğu ayşegülü aradım. kardeşleri ile birlikte pasta ve dondurma yiyormuş. ablamla konuştuk. mutfağımı toparladım, evi süpürdüm. tüm işimi bitirip, sol el tırnaklarıma bakım yağı sürüp, aynı elimle tırnaklarıma masaj yaparak ak'a mesaj yazıyordum ki kapı çaldı. amcamın kızı şefika. ahşap boyamak ve kolye yapmak istiyormuş da benim engin bilgimden faydalanmak için gelmiş. bayağı oturdu, güya 3.5 da bil. başıa oturup tezimle ilgili çalışacaktım. ama şimdi saat 5.5. sohbet ettik, eşinin tanışmamızı vesile olduğu bir arkadaşından konuştuk. biraz evvel gitti. artık oturup çalışayım ama şimdi de karnım acıktı. en iyisi gidip yemek yemek sonra çalışmak. yarın nöbetçiyim. öğlene kadar çalışacağım. öğleden sonra 4'e kadar boşum. ayşegüle uğrarım diye düşündüm ama o kermes için evde olmayacakmış. başka zaman İnşallah. bir kaç tane hediye almam lazım, gidip onları alırım. bu arada arzu karaman dün geceki güneş gözlüğü ile ilgili mesajın beni çok güldürdü. artık ona böyle birşey diyemiyorum, yanlış anlaşılır diye. önceden rahat rahat söylerdim. birisine gözlerinin güzel olduğunu söylemenin nesi kötü? heheh. gerçi ben handanın arkadaşı savaşa da dişlerinin çok güzel olduğunun söylerdim. çocuk her seferinde kızarırdı. benim art niyetim yok ki. neyse ben artık gidip karnımı doyurayım.