ben bir küçük cezveyim

köşe bucak gezmeyim

Çarşamba, Haziran 08, 2005

benim günüm

bütün çocuklarımı seyrediyorum. mutlu, mesut aile tablosu çiziyorlar. bu son bölüm, anlaşılan bütün herkesi mutlu sona ulaştıracaklar. evdeki çalışan ailenin kızı bir çocuğu seviyor ve annesi durumdan hiç hoşnut değil. sürekli kızı takip edip duruyor. düşünüyorum da annem benden böyle bir haberi almak için neler vermezdi ki. kadın benim yalnız olmamdan sıkıldı. 'sen de evlen artık senin de bir sahibin olsun' diyor. önceleri her telefonda eeeee bir haber yok mu derdi. sonra anladı ki bizim hastaneden ve de benden bişey çıkmaz. artık beni rahat bıraktı, hiç bişey sormuyor. bunları neden yazdım bilmiyorum. birden aklımdan bunları yazmak geçti.
bugün neler yaptığıma gelince; sabah saati 10:05 e kurdum ama 7:15 te uyandım. tabii ki kalkmadım. saat çalana kadar uyumaya çalıştım. öğlende evden çıktım. işimi hallettim. fethi ile buluştuk. bugün sema taksim de nöbetçi olduğundan gelemedi. 'bugün senin günün, ne istersen onu yapacağız' dedi. bu benim en sevdiğim sözlerden biri. bunu bana arzu ile handanın şu önceden anlattığım doğum günümde söylediklerini hatırlıyorum. insan kendini çok iyi hissediyor. dünyanın merkezi olmak işte böyle oluyor. bugün bunu da konuştuk. dolmabahçeye gidelim dedi. aç olduğumu söyledim. arnavutköye belediyenin tesisine gittik. ben yemek yedim, o tatlı. sonra açık havada çay içtik. hava bugün çok güzeldi. önümüzde bir sürü balıkçı, karşıda kuleli askeri lisesi, geçen gemiler, uçuşan kuşlar... istanbul harika bir şehir. amasradan konuştuk ve havadan-sudan.
sonra beni eminönüne bıraktı biz galata köprüsündeyken güneş her tarafa öyle bir kırmızılık vermişti ki istanbulun bu en sevdiğim bölümü muhteşem gözüküyordu. köprüyü yavaşça geçtik. etrafa gönlümce baktım. burası beni mutlu ediyor, gülümsetiyor.
Eve geldim, yine semiz otu yedim. bu gidişle bitmeyecek, ama çürüme ihtimali yüksek. ablamla konuştuk. semayı arıyorum ama telefona bakmıyor. gündüz konuştuğumuzda sinirliydi. feyhi de sinirli olduğunu söyledi. galiba bu akşam konuşamayacağız. sahra sonra da bütün çocuklarım. sonra da uyku.

2 Comments:

At 10/6/05 08:34, Blogger nerminn said...

o da doktor arkadaş. sema ve fethi benim servisteki en samimi arkadaşlarım.

 
At 10/6/05 10:43, Blogger nerminn said...

canım benim niye kızayım. ben bilmez miyim bizim faziletin kızlarının ne kadar meraklı olduğunu. nitekim 19 mayısta arka masadakileri ne kadar dikizlediğinizi iyi biliyorum. çok çok öptüm

 

Yorum Gönder

<< Home