ben bir küçük cezveyim

köşe bucak gezmeyim

Çarşamba, Temmuz 06, 2005

güzel günlere merhaba

hastanedeyim cengiz abinin odasında. sema karşımda kanepede yatıyor ve sürekli zekiye yeter artık şu bil. kapat deyip duruyor. cd de güzel bir parça çalıyor, ispanyolca. fethi içerde yoğun bakımda hastalarla ilgilenesi tuttu, yanımıza gelmiyor. asistan odası dolu. bizimkiler kpds için ingilizce kursu alıyorlar. yan odada da dilek yatıyor. rahat edelim diye onu sinemaya gönderecektik ama gitmedi.
sema rahat bırakmıyor, yazmama izin yok. gidiyorum. sonra evde yazacağım.
dün ve önceki gün sevgili arkadaşım arzu can'ı yadetmiştim. dün gece arzudan mesaj geldi. çok hoşuma giden bir mesaj. buraya da yazıyorum. 'slm hey zeg! seni kocaman sevdiğimi ve senin için dua ettiğimi unutma! rabbimde seni sevsin ve seni korusun' . bu kız nasıl hissediyor bilmiyorum ama en sıkıntılı anlarımı hissediyor ve nadir görüştüğümüz halde tam da sıkıntılı olduğm dönemlerde arar ve sıkıntılı mısın seni rüyamda gördüm vs der. gece aradım ve konuştuk. arzucum maraşta. okuldan mezun olduktan sonra ilk defa geçen yıl şuaybin evinde görüşmüştük. bana zeg derdi . bir gün önce ben onu hatırlamışken onun da beni hatırlaması ne güzel. kalplarimiz karşılıklıymış.
sabah erkenden kalktım. zorla toparlandım ve gönülü bayağı bekletmiş olarak evden çıktım. sabah ilk vakaları uyuttuktan sonra balkona çıktık ve sema ile kahvaltı sofrası hazırladık. gerçekten harikaydı bizim oğlanların ağızları açık kaldı. her gelen yada her yiyen diyeyim, şunu kim yaptı? diyor. hepsi benim eserim, hepsini ben yaptım diyorum. biraz sonra diğeri soruyor. sonunda ali bağırdı. 'son kez söylüyorum, bir daha sormayın epsini zekiye yaptı.'
ak nasıl olsa yakında geliyorsun, bir sofrada sana hazırlarım. o yüzden sayıyorum. ne var bunlarda ne diye sayıyor demeyin, çünkü bu kahvaltı evde değil, ameliyathane balkonunda. yeşil ve siyah zeytin, peynir, helva, salatalık, domates, biber, üzüm, kayısı, haşlanmış yumurta, kızartma (kabak, patlıcan, biber, domates, sarmısaklı), cacıkvari bişey (bunu herkes çok beğendi. yapim mi yapmayayım mı diye düşünüyordum. iyi ki de yapmışım), browni. beyaz masa örtümüzü serdik. evden götürdüğüm kırmızı vazoya semanın sabah aldığı pembe renkteki çiçekleri koyduk. ekmek yerine simit vardı. uzmnalrımız biraz gıcık oldu galiba ama. cengiz abinin dediği gibi şefin gölgesi olarak tüm asistan arkadaşlarımı bir masada topladım. sema zekiyenin depresyondan çıkışını kutluyoruz dedi. millet sevindi döndüm diye. hatta sordular gerçekten iyi misin? sıkıntın geçti mi? diye.
öğleden sonra hocaya izin kağıtlarımızı imzalattık. bu arada kızılcahamama gitmek için gerekli yerlerden izin aldım. pazar gününki nöbetimi başkası ile değiştirdim. pazartesi için de hocadan veya filiz abladan izin alıp gitmeyi planlıyorum. perşembe yani ayrın nöbetçi olduğum için eşyelari şimdien hazırlayıp hastaneye götürmem lazım ama çok yorgun hissediyorum. ablama ütü getirmesini söyledm. çünkü bu saatte ütü yapacak gücüm yok. İnşallah ablam ve ümmühanla hasret gidereceğim. bol bol konuşuruz. ümmühan sabahları koşuyormuş, belki ben de koşarım. benim için değişiklik olacak.
şimdi eşyalarımı hazırlayıp yatmam lazım. aaaa bu arada acayip mutlu oldum. sayfama tanımadığım bir sürü insan gelmiş. özlem, deniz (benim için bissürü oluyor) hoşgeldiniz. önceden kimse okumasın diye düşünüyordum ama şimdi insanlar yorum yazdıkça hoşuma gidiyor. çok teşekkürler.

4 Comments:

At 6/7/05 22:35, Anonymous Adsız said...

Zekiyecim, yasasin bana "hallo" demissin! Büyük kizim uyudu, kücük kizim hala direniyor... Benim de moralim bozuk.. Cuma sabahi ehliyet sinavim var, burada direksiyon sinavinda 45 dak. otoyol da dahil olmak üzere direksiyon sallamak zorundasin, nolur bana dua eder misin? Bu sabah Istanbul'dan arkadaslarim aradilar moral vermek icin, iyice moralim bozuldu onlar orda ben burda.... Üstelik direksiyon hocasi cok hasin bir tip, gecen ders esnasinda dönel kavsakta tramvayla burun buruna gelince aglamak istiyorum dedim, öyle bir lüksünüz yok, ne yapacaksaniz yapin dedi, hüüüü. Komsum Alexandra Weightwatchers dietinin pesinde, cok sinirli o da cekilmiyor. 4 yasindaki büyük kizim icin dünya "cool" ve "uncool" olarak ayriliyor, bugün yüz kere "anne sen uncool'sun" dedi. Bitti mi, bitmedi? Iki bucuk yasindaki kücük kizim yeni telefonumu üstüne rezene cayi dökmek suretiyle bogarak öldürdü.. Bitti miii, hayir bitmedi (otobüsteki seyyar saticilar gibi oldum, hala var mi onlar, onlari da özledim, gideyim Eminönüne bak nasil alisveris yapicam onlardan, burda tek basina yaslaniyorum, ühüüü).. Neyse, senin derdin sana yetmezmis gibi ben de bitmek tükenmek bilmez ayrintilarimla bunalttim degil mi? Iyi ki blogunu buldum da biraz teselli oluyorum. Yolun buraya düserse beklerim ha, cok güzel alisveris mekanlari var :)) Bu arada iyi nöbetler!

 
At 6/7/05 22:37, Anonymous Adsız said...

Zekiyecim, deminki anonym benim, esim durmadan ne yazdigima bakmaya calisiyor da, bakamayinca elini ekrana uzatmis elim baksin o zaman diyor :) O telasla adimi bile yazamadim....

 
At 7/7/05 09:26, Blogger Koyubeyaz said...

Jujube yorumunu okuyunca cok sevdim dayanamadim yaziyorum. Eminonundeki tum seyyar saticilar, vapurdaki "bittimi? daha bitmedi?" diye kalem cakmak saticilari, iett otobusleri hersey yerli yerinde duruyor. Insallah gelir ve sende Istanbulu doya doya yasarsin. Ehliyet sinavinda basarilar..
Ve Doktor Hanimcim Savoy sanal krokisi icin tesekkurler. Karsiya gectigim ilk bos zamanimda ugrayip orada seni yad etmek amacindayim.. Sevgiler.

 
At 7/7/05 14:24, Blogger nerminn said...

jujube dua edeceğim merak etme, ama dediğine göre sınav bayağı zormuş. şimdi naıl bilmiyorum ama zamanında bzi alırken çok kolaydı. sınav sırasında arada hoca yardımcı oluyordu (çaktırmadan frene basarak). Allah yardımcın olsun. telefonun için de üzüldüm ama küçük çocuğu olan her annenin telefonunun başına gelebilecek bir olay. Allah rahmet eylesin. canını çok sıkma, kızın her ne kadar seni uncool diye sınıflandırsa da onlara sahip olduğun için çok şanslısın.
istanbul her zamanki gibi harika, hava bugün biraz bunaltıcı o kadar.
koyubeyaz beklerim.

 

Yorum Gönder

<< Home