para para para

bu ara kafamda beni en çok meşgul eden düşünce para. Allahım ne zaman biz dönerimizi alacağız? ne zaman ben bolluk ve ferah içinde kredi kartı değil de nakit kullanacağım? insan parasız döneminde çok fazla plan yapınca aynen benim gibi kara kaara düşünür duruma geliyor. tatil planını kredi kartından geçittridim. tatilde de para harcamak lazım, tezzimin istatistiği için de 400-500 milyon gerekli. başka lazım olan yerler de var. ne olacak benim halim?

tekrar nöbetteyim. para yetiştirmek için işte böylr benim gibi çalışmak gerekiyor. dün akşam 23-02 arası uyudum. sonra karantinaya gittim. 5:30 a kadar orada çalıştım. bir ara 2 kadın bir adam geldi. kadının biri hasta, diğeri çığırtkan. astımlıymış da çok içmiş de krizi tutmuş da. garip garip nefes alıyor. hemşire gitti. ilaçlarını sordu. diazem alıyormuş. astımlı falan değil. kadın ilgilenmiyoruz diye bağırmaya başladı. ben de ona bağırdım. madem astım hastası zor neyde bu kadar içiyor? çalışıyormuş da onun için. biz de çalışıyoruz dedim ki aklmıa geldi. çalışan kadın mı dedim. evet dediler. hımmmmmmmm. hemşire iğne yaptı. (kandırmaca). ben de yanındaki adama durumu söyledim. astımlı falan değil, başka da bişey yapmayı düşünmüyorum diye. sonra söylenerek gittiler. allahtan adam laftan anlıyordu. sonra bir tane kimsesiz teyze ile uğraşıp durduk. bir de alkol alıp gelen ve ortalığı birbirine katan bir adam vardı ki, sanırım çıkışta polisten biraz dayak yedi. bu kadar olay aslında bizim acil için hiç birşey. gayet rahattı. sonra uyudum ve hazırlanıp özele geçtim. taksici beni kazıkladı. galiba 7-8 milyon tutuyor. taksimetre 12 yazdı. tabii vermedim. ama yine de 10 milyonum gitti. ne adi adamlar varya.

sema ile kahvaltı ettik ve o benim çıktığım hastaneye gitti. biraz uyudum ve kendime geldim. kattan bir hastayı yoğun bakıma yatırdım ve bir kaç saattir ayaktayım. o olmasa çoktan yatıp uyumuştum.

tel geldi. hastanın tansiyonu düşmüş gidip bir bakayım.