hoşçakalın

Sabah erkenden kalktım. Gece yıkanan çamaşırları astım. Öğleden sonra (ben evde yokken) Alparslan ve berat gelecekleri için biraz evi toparladım(ne dağınık kız demesinler diye). Öğlene kadar aktif bir şekilde ameliyathanede çalıştım. Bugün gerçekten yorulduğumu hissettim. Bugün çömezle bana daha farklı bakıyorlardı. Sanırım arkamdan cadoloz diye konuşuyorlardır. Ne yapayım onlar da aylak aylak etrafta gezinmesinler, ben söylemeden hastadan hastaya koşsunlar. Her şeyi ben mi söyleyeceğim? Ben ilk geldiğimde onlar gibi miydim? Aslında 2 tanesi iyi de. Bir tanesi iyi değil. Yaşın yanında kurular da yanıyor işte.
Öğlende sema cengiz abi ile (şefimiz) marpuçculara gidiyordu. Cengiz abi boncuklarla avize yapacakmış. Nasıl olacağını kafam tam almadı ama bitirnce getirip gösterecek. Ben de onlara takıldım. Eminönünden jemaliah için çaydanlık takım aldım. Sonra da cengiz ağabey’in 2.5 kiloluk boncuklarını aldık. Adam cengiz ağabey’e kartını verdi. Bayağı güldük.
Hastaneye gelince milletle vedalaştık. Gimaya gidip alışveriş yaptık, oralarda aç kalmamak için. Ama galiba biraz abarttık. Bunu kasada 94 ytl ödeyince fark ettim. Cafe fotoğrafta melemen yedik. Bir taraftan da market alışverişini niye aç karnına yaptık diye hayıflandık. Savoydan da bişeyler alıp iki ayrı taksiye atlayıp ayrıldık.
Eve geldim. Çocuklar gelmeden sayfama bakayım dedim. Sanırım istiklale arkadaşlarıyla buluşmaya gittiler. Koyubeyazı okudum. Yuvakuranın sayfasına baktım. upuzunİngilizce yazıları okuyayım derken gözüm şeş beş görmeye başladı.
Artık gidiyorum. Daha ütüleyecek bissürü kıyafet, hazırlanacak bir bavul ve aranacak arkadaşlar var.
Allah izin verirse ayın 14 ünde öğleden sonra yurda dönmüş olacağız. Sanırım o yorgunlukla bişey yazamam. Ama tüm tatil boyunca her zaman yaptığım gibi notlar alacağım ve her akşam yanımda götürdüğüm deftere o günkü yaptıklarımı yazacağım. Döndüğümde o defterdekiler size de yazılacak. Şimdilik hoşçakalın.